علمدار با وفا

 

 

خلاصه لطف

تویی که ذکر جمیلت به هر زبان جاری ست

زلال یاد تو در جویبار جان جاری ست

مدام زمزمِ وصف تو ای سلاله نور

به باغ خاطر هر طبع نکته دان جاری ست

نسیم مهر تو ای مهربان به دشمن و دوست

چو عطر عاطفه در خاطر جهان جاری ست

صدای عدل تو ای خصم اهل جور، هنوز

به سان صاعقه در گوش آسمان جاری ست

روان به سینه ما کوثر محبّت توست

چو موج نور که در نهر کهکشان جاری ست

به کام دهر چشاندی میی ز خمّ غدیر

که شور و جوشش آن در رگ زمان جاری ست

از آن زمان که حرم مطلع جمال تو شد

به سویکعبه چو ریگ روان، روان جاری ست

هماره جوشش خون تو ای روان بهار

به نبض لاله و سوری و ارغوان جاری ست

زِ چشمهسارِ ولای تو ای خلاصه لطف

به جویبار زمان، فیض جاودان جاری ست

بُوَد ولای تو و آل تو چو کشتی نوح

که بی مخاطره در بحر بیکران جاری ست

ز ابر خاطر من می چکد ثنای علی

چو اشک شوق که از چشم عاشقان جاری ست

محمود شاهرخی (جذبه)